05.10.2023. Имрӯз бо иштироки кормандони Академияи илмҳои кишоварзии Тоҷикистон, институтҳои хокшиносӣ ва агрохимия ва боғу токпарварӣ ва сабзавоткории АИКТ дар толори маҷлисгоҳи Институти хокшиносӣ ва агрохимия дар иртибот ба Рӯзи забони давлатӣ ҳамоиши бошукӯҳ баргузор гардид.
Файзулло Амиршоев муовини аввали президенти АИКТ зимни суханронӣ аҳли толорро ба муносибати Рӯзи забони давлатӣ самимона шодбош гуфта, таъкид намуд, ки Истиқлоли давлатӣ на танҳо ба асолати забони ноби тоҷикӣ мусоидат кард, балки ба рушду такомул, густариш ва боло рафтани мақоми он шароити заруриро фароҳам овард. Махсусан, хизмату саъю талошҳои Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти кишвар, мўҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар тозаю беолоиш нигоҳ доштани забони давлатӣ беназир аст. Сарвари давлат қариб дар ҳамаи вохўрию мулоқотҳояшон аз покизагии забон, нигаҳдории фарҳанги воло ва эҳсоси масъулияти бузург сухан мегўянд ва дастуру супоришҳои муфид медиҳанд.
Забони давлатии мо яке аз забонҳои қадима ба ҳисоб меравад ва аз ин лиҳоз бояд ҳар як фарди тоҷик забони давлатии худро дар имрӯз ва фардо ҳифз намояд.
Таъкид гардид, ки таи солҳои охир тамоми коргузорӣ ва ҳуҷҷатгузорӣ дар тамоми корхонаву муассисаҳои кишвар бо забони давлатӣ сурат мегирад. Навиштаҷоти шиор, овеза ва лавҳаҳо имрўз бо забони тоҷикӣ навишта мешавад, ки он ба биною утоқҳои кории корхонаҳо ҳусни нав зам мекунад.
Изҳори умедворӣ шуд, ки дар пойдорӣ ва ҳифзи забони тоҷикӣ дар имрӯз ва оянда ҷавонони даврони соҳибистиқлол бояд саҳмгузор бошанд.
 
	
          








Адиб, олим ва асосгузори адабиёти муосири тоҷик. Аввалин Президенти Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон. Муаллифи асарҳои «Таърихи амирони манғитияи Бухоро», «Таърихи инқилоби фикрӣ дар Бухоро», «Намунаи адабиёти тоҷик», «Дохунда», «Ғуломон», «Ёддоштҳо» ва дигар асарҳо, ки ба 29 забони хориҷӣ нашр шудаанд.
Олим, академики Академияи Илмҳои ИҶШС, арбоби ҳизбӣ ва давлатӣ, муаллифи китоби оламшумули «Тоҷикон» ва зиёда аз 300 асару мақолаҳо.
Шоири халқӣ, раиси Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон, Қаҳрамони меҳнати сотсиалистӣ, Раиси Кумитаи якдилии халқҳои Осиё ва Африқо. Барои достонҳои «Қиссаи Ҳиндустон»(1948), «Ҳасани аробакаш», «Чароғи абадӣ», «Садои Осиё»,(1960) «Ҷони ширин» (1963) бо ҷоизаҳои давлатии ИҶШС, ҶШС Тоҷикистон ва байналмилалии ба номи Ҷ. Неҳру (1967) сарфароз шуда буд.
Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон. 19 ноябри соли 1992 дар иҷлосияи XVI Шўрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон раиси Шўрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, 6 ноябри соли 1994 бори аввал, солҳои 1999, 2006 ва 2013 Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон интихоб гардидаст.
Нусратулло Махсум (Лутфуллоев) ходими давлатӣ ва ҳизбӣ. Солҳои 1924-1926 раиси Кумитаи инқилобии ҶМШС Тоҷикистон, солҳои 1926-1933 раиси Кумитаи Иҷроияи Марказии ҶШС Тоҷикистон.
Ходими давлатӣ ва ҳизбӣ. Солҳои 1929-1931 котиби Ҳизби коммунистии ҶШС Тоҷикистон, солҳои 1933-1937 Раиси Кумитаи Иҷроияи Марказии ҶШС Тоҷикистон.

















