Тоҷикӣ
Русский
English
06.09.2024. Имрӯз дар толори маҷлисгоҳи Институти хокшиносӣ ва агрохимияи АИКТ бахшида ба 33-юмин солгарди Истиқлоли давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон мизи мудаввар дар мавзуи “33 соли пурсамар ва бурдбориҳо” баргузор гардид.
Дар он масъулин ва олимону мутахассисони Институти хокшиносӣ ва агрохимияи Академияи илмҳои кишоварзӣ ширкат намуданд.
Нахуст Фозил Ҳасанов муовини директор оид ба иқтисод, истеҳсолот ва татбиқи дастовардҳои илмӣ чорабиниро ифтитоҳ намуда, ҳамаи ҳозиринро ба муносибати ҷашни истиқлолият табрик гуфт. Ӯ зимни суханронӣ зикр намуд, ки: “Дар замони соҳибистиқлолӣ бо вуҷуди мушкилоту монеаҳои сахту сангини зиёд, таҳкурсии давлати соҳибихтиёрамон гузошта шуд ва дар соҳаҳои сиёсиву иқтисодӣ, иҷтимоиву фарҳангӣ ва илмӣ муҳимтар аз ҳама, дар самти баланд бардоштани сатҳу сифати зиндагии мардуми кишварамон ба дастовардҳои назаррас ноил гардидем. Вале дастоварди бузургтарин ва неъмати пурқиматтарини мо соҳибихтиёрӣ мебошад.”
Истиқлоли Тоҷикистон рамзи соҳибдавлатӣ ва ватандории халқи сарбаланду мутамаддини мо мебошад, ки 33 сол муқаддам номаи тақдирашро бо дастони худ навишта, дар арсаи байналмилалӣ мақому манзалати хосаи худро пайдо намудааст.
Дар мизи мудаввар Абдуқаҳор Қосимов намояндаи КИМ ҲХДТ, Ҳасан Асоев намояндаи АИКТ, мутахассисони ҷавон Парвина Сониева, Мадина Шаҳобова, Фаридуни Шералӣ ва Заррина Абдулвоҳидова мудири шуъбаи итиллоот, машварат ва татбиқи дастовардҳои илмӣ аз таъриху бурдбориҳо, дастоварду муваффақиятҳои даврони соҳибистиқлолӣ дар тамоми соҳаҳои кишвар ва нақши Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмонро дар асос гузоштани пойдевори давлати навини тоҷикон ҳамчун давлати демократӣ, ҳуқуқбунёд, дунявӣ, ягона ва иҷтимоӣ таъкид намуда, ҳамагонро ба ҷашни Истиқлоли давлатӣ шодбош гуфтанд.
Адиб, олим ва асосгузори адабиёти муосири тоҷик. Аввалин Президенти Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон. Муаллифи асарҳои «Таърихи амирони манғитияи Бухоро», «Таърихи инқилоби фикрӣ дар Бухоро», «Намунаи адабиёти тоҷик», «Дохунда», «Ғуломон», «Ёддоштҳо» ва дигар асарҳо, ки ба 29 забони хориҷӣ нашр шудаанд.
Олим, академики Академияи Илмҳои ИҶШС, арбоби ҳизбӣ ва давлатӣ, муаллифи китоби оламшумули «Тоҷикон» ва зиёда аз 300 асару мақолаҳо.
Шоири халқӣ, раиси Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон, Қаҳрамони меҳнати сотсиалистӣ, Раиси Кумитаи якдилии халқҳои Осиё ва Африқо. Барои достонҳои «Қиссаи Ҳиндустон»(1948), «Ҳасани аробакаш», «Чароғи абадӣ», «Садои Осиё»,(1960) «Ҷони ширин» (1963) бо ҷоизаҳои давлатии ИҶШС, ҶШС Тоҷикистон ва байналмилалии ба номи Ҷ. Неҳру (1967) сарфароз шуда буд.
Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон. 19 ноябри соли 1992 дар иҷлосияи XVI Шўрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон раиси Шўрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, 6 ноябри соли 1994 бори аввал, солҳои 1999, 2006 ва 2013 Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон интихоб гардидаст.
Нусратулло Махсум (Лутфуллоев) ходими давлатӣ ва ҳизбӣ. Солҳои 1924-1926 раиси Кумитаи инқилобии ҶМШС Тоҷикистон, солҳои 1926-1933 раиси Кумитаи Иҷроияи Марказии ҶШС Тоҷикистон.
Ходими давлатӣ ва ҳизбӣ. Солҳои 1929-1931 котиби Ҳизби коммунистии ҶШС Тоҷикистон, солҳои 1933-1937 Раиси Кумитаи Иҷроияи Марказии ҶШС Тоҷикистон.
