Тоҷикӣ
Русский
English
Соли нуҳум аст, ки дар Тоҷикистон аз Рӯзи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон бо шукӯҳ ҷашн гирифта мешавад. Дар мавзуи “Поягузори давлати соҳибихтиёр, демократӣ, ҳуқуқбунёд, дунявӣ ва ягона” дар Академияи илмҳои кишоварзии Ҷумҳурии Тоҷикистон (АИКТ) дар ин робита мизи мудаввар баргузор гардид.
Дар ин чорабинӣ президенти АИКТ, роҳбарон ва намояндагони муассисаҳои илмӣ, олимони соҳаи кишоварзӣ ва меҳмонон иштирок намуданд. Бо сухани муқаддимавӣ Амонулло Салимзода чорабиниро ифтитоҳ намуда, ҳамаи ҳуззорро ба муносибати Рӯзи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон шодбош гуфт. Ӯ зимни суханронӣ аз нақш ва самтҳои мухталифи фаъолият ва хизматҳои шоёни Эмомалӣ Раҳмон Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон ибрози андеша намуда гуфт, ки: “Имрӯз ба тамоми мардуми Тоҷикистон ва тоҷикони бурунмарзӣ як рӯзи махсус аст. Қобили ёдоварист, ки дар таърихи 16 ноябри соли 1992 дар маркази вилояти Суғд, шаҳри бостонии Хуҷанд Иҷлосияи 16-уми Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон дар шароити барои миллати тоҷик хеле ҳассос, сарнавиштсоз ва мушкил баргузор гардид, ки дар он Эмомалӣ Раҳмон аз ҷониби вакилон ба ҳайси раиси Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон интихоб шуданд.
Президенти АИКТ ҳамчунин ёдовар шуд, ки ҳадафи таҷлил аз ин рӯз дар он аст, ки шурӯъ аз ҳамин рӯзи тақдирсоз ва муайянкунандаи густариш ва пойдории ояндаи Тоҷикистон марҳилаи нави муҳими давлатӣ, дар доираи Конститутсияи давлати соҳибихтиёр дар Ҷумҳурии Тоҷикистон, идоракунии президентӣ оғоз ёфт.
Ҳамзамон, дар ҷараёни чорабинӣ олимон ва мутахассисони муассисаҳои илмии Академия академикҳо Толиб Набиев ва Давлатҷон Комилзода, Маҷид Салим, инчунин ҳамкоронамон Мадина Шаҳобова ва Парвина Сониева роҷеъ ба нақши Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон дар пешрафти илми кишоварзӣ, аз шуҳрати ҷаҳонии Пешвои миллат, таваҷҷӯҳи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон нисбат ба кадрҳои ҷавон, аз хизматҳои бузурги Сарвари давлат дар барқарории сулҳу суботи комил ва таҳкими ваҳдати миллӣ, дар арсаи байналмилалӣ шиносоӣ шудан ҳамчун шахси сулҳофару сулҳпарвар, сарҷамъкунандаи миллат, инчунин фароҳам овардани шароит барои мардуми кишвар ва пешоҳанги ҳалли масъалаҳои ҷаҳонӣ будани Тоҷикистонро таъкид карданд.
Ба ҳамаи мардуми кишвар ва тоҷикони бурунмарзӣ Рӯзи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон ҳумоюн бод!
Адиб, олим ва асосгузори адабиёти муосири тоҷик. Аввалин Президенти Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон. Муаллифи асарҳои «Таърихи амирони манғитияи Бухоро», «Таърихи инқилоби фикрӣ дар Бухоро», «Намунаи адабиёти тоҷик», «Дохунда», «Ғуломон», «Ёддоштҳо» ва дигар асарҳо, ки ба 29 забони хориҷӣ нашр шудаанд.
Олим, академики Академияи Илмҳои ИҶШС, арбоби ҳизбӣ ва давлатӣ, муаллифи китоби оламшумули «Тоҷикон» ва зиёда аз 300 асару мақолаҳо.
Шоири халқӣ, раиси Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон, Қаҳрамони меҳнати сотсиалистӣ, Раиси Кумитаи якдилии халқҳои Осиё ва Африқо. Барои достонҳои «Қиссаи Ҳиндустон»(1948), «Ҳасани аробакаш», «Чароғи абадӣ», «Садои Осиё»,(1960) «Ҷони ширин» (1963) бо ҷоизаҳои давлатии ИҶШС, ҶШС Тоҷикистон ва байналмилалии ба номи Ҷ. Неҳру (1967) сарфароз шуда буд.
Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон. 19 ноябри соли 1992 дар иҷлосияи XVI Шўрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон раиси Шўрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, 6 ноябри соли 1994 бори аввал, солҳои 1999, 2006 ва 2013 Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон интихоб гардидаст.
Нусратулло Махсум (Лутфуллоев) ходими давлатӣ ва ҳизбӣ. Солҳои 1924-1926 раиси Кумитаи инқилобии ҶМШС Тоҷикистон, солҳои 1926-1933 раиси Кумитаи Иҷроияи Марказии ҶШС Тоҷикистон.
Ходими давлатӣ ва ҳизбӣ. Солҳои 1929-1931 котиби Ҳизби коммунистии ҶШС Тоҷикистон, солҳои 1933-1937 Раиси Кумитаи Иҷроияи Марказии ҶШС Тоҷикистон.
