- Шумораи умумии кормандони Институт дар якҷоягӣ бо зерсохторҳо 158- нафарро ташкил дода, аз онҳо 55 нафарашон ходимони илмӣ, 17 – номзади илм, 3 – доктори илм, 1 академик ва 2 узви вобастаи Академияи илмҳои кишоварзии Тоҷикистон мебошанд.
- Аз тарафи олимони Институти хокшиносӣ таи панҷ соли охир (2013-2017) 3 китоб, 10 тавсиянома, зиёда аз 111 мақолаҳои илмӣ дар маҷаллаҳои ҷумҳуриявӣ ва байналмилалӣ нашр гардидааст.
- Дар давоми панҷ соли охир (2013-2017) дар Институт 1 нафар рисолаи докторӣ, 4 нафар рисолаи номзадӣ дифоъ намуда, ҳоло 6 рисолаи номзадӣ ба ҳимоя омода мебошад.
Ҳар сол мувофиқи дурнамои тайёр кардани кадрҳо довталабон ба аспирантура ва магистратура (аз соли 2015) қабул карда мешаванд. Дар Институт аз соли 2013 то 2017 ҳамагӣ 13 нафар аспирантон, аз он ҷумла 12 нафар дар бахши рўзона, 1 нафар дар бахши ғоибона ва 2 нафар докторант қабул карда шудааст. Дар давоми солҳои 2015-2018, дар Институти хокшиносӣ аз рўи ихтисоси 740205 – агрокимиё ва хокшиносӣ ҳамагӣ 8 нафар магистрон таҳсил намудаанд, аз он ҷумла 3 нафарашон (Мачидов Фирузчон, Махмадалиев Султоншох Махмадалиевич ва Эхсони Намоз) августи соли 2017 магистратураро бомуваффақият хатм намуданд, 5 нафари онҳо айни замон дар курси 1 (3 нафар) ва 2 (2 нафар) таҳсил доранд. Дар Шўрои илмӣ ҳамасола мавзўҳои илмӣ, барномаи корӣ ва нақшаи кории онҳо баррасӣ ва тасдиқ карда шуда, дар охири сол ҳисоботҳои илмии аспирантону магистрон мавриди баррасӣ қарор дода шуда, аз аттестатсия гузаронида мешаванд.
Тайёр кардани кадрҳои илмӣ
Дар асоси Фармони Хадамоти Федералии назорати соҳаи маориф ва илми назди Вазорати маорифи Федератсияи Россия Шӯрои дисертатсионӣ аз тарафи ВАК-и Федератсияи Россия дар назди Институти хокшиносии АИКТ Шӯрои махсуси диссертатсионӣ оид ба ҳимояи рисолаи номзадӣ аз рӯи ихтисосҳои хокшиносӣ – 03.02.13 ва агрохимия - 06.01.04 таъсис дода шуд, ки дар он 23 нафар рисолаҳои номзадӣ ва докториро дифоъ намуданд.
Дар давраи 30 соли Истиқлолият дар муассиса 40 рисолаи номзадӣ, 6 рисолаи докторӣ ва 7 рисолаи магистрӣ дифоъ гардид.




Адиб, олим ва асосгузори адабиёти муосири тоҷик. Аввалин Президенти Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон. Муаллифи асарҳои «Таърихи амирони манғитияи Бухоро», «Таърихи инқилоби фикрӣ дар Бухоро», «Намунаи адабиёти тоҷик», «Дохунда», «Ғуломон», «Ёддоштҳо» ва дигар асарҳо, ки ба 29 забони хориҷӣ нашр шудаанд.
Олим, академики Академияи Илмҳои ИҶШС, арбоби ҳизбӣ ва давлатӣ, муаллифи китоби оламшумули «Тоҷикон» ва зиёда аз 300 асару мақолаҳо.
Шоири халқӣ, раиси Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон, Қаҳрамони меҳнати сотсиалистӣ, Раиси Кумитаи якдилии халқҳои Осиё ва Африқо. Барои достонҳои «Қиссаи Ҳиндустон»(1948), «Ҳасани аробакаш», «Чароғи абадӣ», «Садои Осиё»,(1960) «Ҷони ширин» (1963) бо ҷоизаҳои давлатии ИҶШС, ҶШС Тоҷикистон ва байналмилалии ба номи Ҷ. Неҳру (1967) сарфароз шуда буд.
Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон. 19 ноябри соли 1992 дар иҷлосияи XVI Шўрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон раиси Шўрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, 6 ноябри соли 1994 бори аввал, солҳои 1999, 2006 ва 2013 Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон интихоб гардидаст.
Нусратулло Махсум (Лутфуллоев) ходими давлатӣ ва ҳизбӣ. Солҳои 1924-1926 раиси Кумитаи инқилобии ҶМШС Тоҷикистон, солҳои 1926-1933 раиси Кумитаи Иҷроияи Марказии ҶШС Тоҷикистон.
Ходими давлатӣ ва ҳизбӣ. Солҳои 1929-1931 котиби Ҳизби коммунистии ҶШС Тоҷикистон, солҳои 1933-1937 Раиси Кумитаи Иҷроияи Марказии ҶШС Тоҷикистон.
























